Your search found 810 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

Neven Jovanović 2013-07-02 Versio prima.
CrvX VENERANDa poli
renATOS MVNIAT almOS

AVSTRALI DE PARTe minaNs
VT SIDVS AB Altis
coelIS
LVcebIT

TVEATVR
AB OSTE
INTRANTES CVNTOS
QVE PIOS CONCORDIA NEC tvm

VIR APOSTATA SEDEN SIMVLAbat
ABERE
CHRistvS IN ARCE POLI REGIA
MOX EXPVLLIT ILLVD
DOMNO
PAVLVS PRESVLVS OFERT
VEXILLV ISTVm.

Unde sophistica dicta fugat, Perfida contudit, et jaculat, Pyrgus at inde nihil valuit, Namque perire magis placuit. Sancte Pater, pie Pastor ovans Hierusalem polis aetheream, Attribue famulis Patriam Coelica gaudia quo teneant. Gloria multiplicata Patri, Laus sit et Emanuel Domino, Spiritui decus atque sacro Qui

et iam solus ad mundi monarchiam prouectus adhuc ciuitati Salone minime imperabat. 3Quam ob rem post Cesaris necem Octauianus Augustus misit quendam illustrem uirum ex consulibus, nomine Asynium Pollionem, cum exercitu multo, qui Salonam Romano imperio subiugaret. Tunc Pollio in Dalmatiam ueniens multis bellis cepit impugnare Salonam. Vnde obsessa ciuitas et diutius nauali et equestri exagitata congressu tandem in manibus Romanorum tradita est. In qua obsidione natus est Pollioni filius, cui Saloninus nomen imposuit. Tunc uero magna pars ciuitatis illius

exagitata congressu tandem in manibus Romanorum tradita est. In qua obsidione natus est Pollioni filius, cui Saloninus nomen imposuit. Tunc uero magna pars ciuitatis illius destructa fuit, maiores etiam munitiones dirute, ne Romane rei publice rebellare ulterius posset. Peracta ergo uictoria Pollio cum quo exercitu reuersus est Romam, ubi cum magna gloria et laudis triumpho a senatu populoque Romano susceptus est, de quo in odis concinens Oratius dicit: Cui eternos honores Dalmatico peperit triumpho. Fuit iste Pollio non solum armis strenuus, sed etiam poetica facundia insignis

ne Romane rei publice rebellare ulterius posset. Peracta ergo uictoria Pollio cum quo exercitu reuersus est Romam, ubi cum magna gloria et laudis triumpho a senatu populoque Romano susceptus est, de quo in odis concinens Oratius dicit: Cui eternos honores Dalmatico peperit triumpho. Fuit iste Pollio non solum armis strenuus, sed etiam poetica facundia insignis librosque nonullos liricis metris composuit. III. De sancto Domnio et sancto Domnione 1Primus itaque beatus Paulus apostolus qui ab Ierusalem usque Illiricum

sed hii in bastidam, isti ingressi sunt ciuitatem. 19. Quomodo Delphinus imposuit vires suas ad iniendum aliquod fędus inter partes, ad quod Iadertini aquiescere non curarunt Existente sole immediate subsequentis diei in medio polo, egregius Delphinus, naturalis dominus Vienensis, qui arcta sanguinis affinitate dicto Lodouico regi fuerat alligatus, cum duabus suis galleis congruenter apparatis, cum quibus versus partes Turchenas cupiebat transfretare, eo quod iussu apostolico erat dux et capitaneus exercitus Christianę

inimicorum penes vrbem impulerunt. Quibus aduersarii austerrime aduersantes, cum ipsorum actum detexissent, ut Venetorum delerent intentum, et ipsos lembulos lympha offuscauerunt suosque anquiromagos fortiori ceperunt studio custodire. Sequenti clarescenti diei polo illa proterua incolarum conceptio, de qua paulisper intonauimus, per quosdam consortes, qui hac radice etiam participabant, illis, qui pręsidebant regimini ciuitatis, sunt promulgata. Nam ipsi sceleratores in aculeo positi proditionem et tam grande facinus sic confessi sunt, ut

aspicientes sic Uenetos mortaliter deficere. Iactant isti et illi ollas calce infertas, fundunt Iadertini vasa sordida tabe et fetibili stercore, quod aduersarios ex suaui aromate per antifrasim reprimunt omniaque illorum arma coinquinando depingunt. Et quanto altius Titan polum circuibat, tanto partes adinuicem asperius suas uibrabant lanceas. Nunc Veneti inchoant et plus conantur murum ciuitatis fodere, quos hostes terribiliter ex meniis cum saxis percutiunt, nunc Veneti frequentant hostia vrbis comburrere, quos Iadertini accurate vulnerant, nunc adherent muro

nunc Veneti frequentant hostia vrbis comburrere, quos Iadertini accurate vulnerant, nunc adherent muro altissimas scalas, quas Iadertini in abyssum precipitant. Extitit talis tumultus illorum, qui sub isto ponte in terram descenderant, vbi erant viri prope tria milia, quod tonitruum excelsi poli excedere credebatur. Fundauerant quidem Iadertini super domos spiritualium personarum eorum edificia, ut nauium partes tamen attingendo plus laborarent. Fit et dira strages prime classis pugnantis penes castrum, quę potentissimos non audens tollerare ictus girauit proram, et

cum Uenetis, sed post ad quid hec tregua? Nonne es tu continue concors cum Uenetis, quos asserebas inimicos mortales propter participationem interitus Andreę, regis Neapolitani, vestri germani fratris? Putatis vestrum scelus sub tegimento claudere, sed magis serenum quam Phebus apparet in polo. Et non suffecit hęc, sed die secundo Iulii crastino reliquos trabuchos exercitus siniuit per illos incendere preterquam unum, quem olim Nicolaus, banus Slauonie, quem rex ab officio banatus ignominatum deiecit, Iadertinis transmisit. Nunc appetit rex Uenetorum colloquia

sunt? 6. AD LEONELLUM FERRARIAE PRINCIPEM
1.6.1  Quod, Leonelle, tuam, Princeps, accessimus urbem,
1.6.2  Arctoi gelido nuper ab axe poli;
1.6.3  Da veniam, non nos rerum inclyta fama tuarum,
1.6.4  Nec domus augustis splendida, traxit, avis;
1.6.5   Nec tua praefulgens vario Ferraria cultu,

dexteritas, nitidae si gratia formae,
1.19.6  Corporeum pariter tollere posset onus;
1.19.7  Qua solum nunc parte sui tellure resedit,
1.19.8  Hac etiam summo fulgeret ille polo. 20. AD RUBERTUM
1.20.1  Succenses quia te, Ruberte, bardum
1.20.2  Dixi; cum potius referre grates

mihi misisti Clarium redolentia vatem,
1.63.2  Accepi placido, carmina docta, sinu.
1.63.3  In quibus altarum memorans praeconia laudum
1.63.4  Siderei tollis me super astra poli,
1.63.5  Ac me sanguineas hortaris dicere, pugnas,
1.63.6  Et tot magnanimum splendida gesta ducum.
1.63.7  Si mihi Pierium praestabit Apollo favorem,

solvere, Galle, potest. 91. AD PROSPERUM
1.91.1  Quod rudis ingenio talem me terra creavit,
1.91.2  Miraris Tusci, Prosper alumne, poli.
1.91.3   Possunt et stulti sub utrolibet aëre nasci,
1.91.4  Possunt et quorum fervida corda micant.
1.91.5   Democriti pectus pecorosa Abdera tulerunt,

demum miseri causam cognoscit inanem!
1.184.4  Quid prodest, si iam pareat innocuus?
1.184.5  O Theta infandum! iura o praepostera dirae
1.184.6  Legis et Arctoi moribus apta poli! 185. DE AMBROSIO
1.185.1  Mentiris, Theodore miser: sunt Numina coelo,
1.185.2  Nec vacat omnino regia celsa poli.

moribus apta poli! 185. DE AMBROSIO
1.185.1  Mentiris, Theodore miser: sunt Numina coelo,
1.185.2  Nec vacat omnino regia celsa poli.
1.185.3  Nil sentis, Epicure: dii mortalia curant;
1.185.4  Nec frustra in terras fulmina torta cadunt.
1.185.5  Numina, clamemus, sunt et mortalia curant,

Bartholomaee, tibi. 194. CUIDAM PETRO
1.194.1  Ante revertetur tepidos Hyperion ad ortus,
1.194.2  Excipiet stabilem Tethyos unda polum,
1.194.3   Riphaeis nivibus canescere desinet orbis,
1.194.4  Nullus in Oceani gurgite piscis erit.
1.194.5  Mella ferent rupes, quercus producet aristas,

pro munere, reddite grates,
1.198.4  Quot tenues umbras regia Ditis habet.
1.198.5  Quot flores pratis, quot sunt super arbore frondes,
1.198.6  Quot fulgent rapido sidera fixa polo.
1.198.7   Aequoreum flavis quot abundat litus harenis,
1.198.8  Quot gignit rabidas terra Libyssa feras,
1.198.9  Et quot in Adriaco versantur gurgite pisces,

256. AD ANTONIUM MARIAM
1.256.1  Sensimus, Antoni, Romanam pergis ad urbem,
1.256.2  Felices, dextro sidere carpe, vias.
1.256.3  Sed quoniam Romae pollet tua plurima virtus,
1.256.4  Est tibi cum summis, gratia magna, viris,
1.256.5  Te norunt omnes et amant; te maximus unum
1.256.6   Praeses

Belgrado mundi superavit ut hostem,
1.330.4  Morte simul domita, sidera vivus adit.
1.330.5  Multi laurigeris Capitolia celsa triumphis
1.330.6  Conscendere duces; solus at iste polum. 331. DE LAURENTIO VALLA
1.331.1  Saecula tot cervus, tot vivit saecula cornix;
1.331.2  Valla obit ante diem; quis putet esse

oves, Siculum prospiciens pelagus. 333. DE MARCELLO VENETO
1.333.1  Hoc mihi Marcellus, sacri quod vatibus aevi,
1.333.2  Pollio, Maecenas, et Proculeius erant.
1.333.3  Hoc ego Marcello, quod Xerxi Choerilus olim,
1.333.4  Quod tibi nescio quis, perfide Sulla, fuit.
1.333.5  Hoc modicum est, inquis;

364. COMPRECATIO DEORUM PRO REGE MATTHIA IN TURCOS BELLUM PARANTE
2.3.1  Rex pia Matthias in Turcos signa resumit,
2.3.2  Nunc age de toto numina adeste polo.
2.3.3  Da clavam, Alcide, iuveni, da, Phoebe, sagittas,
2.3.4  Mars, gladium; Pallas, Gorgona; Castor, equum.
2.3.5  Mulciber arma para non ullis pervia telis,

licuit, stirpis fovit pia cura parentem,
2.21.4  Illi dulce fuit sospite prole mori.
2.21.5  Nunc pro se vicibus numen coeleste precantur,
2.21.6  Filius in terris, mater in arce poli. 383. IN VITUM
2.22.1  Nomine te vitulum qui dixit, Vite, minuto,
2.22.2  Verius hic potuit dicere, Vite, bovem.

et luce et nocte labores,
2.90.2  O nunquam curis non agitate pater?
2.90.3  Hoc ave Caucasia est sine fine Promethea rodi,
2.90.4  Hoc fulcire humeris semper Atlanta polum.
2.90.5  Tamne iuvat nulla mentem requiete remitti,
2.90.6  Sic leve continuis insenuisse malis?
2.90.7  Nil est in terris, quod non aerumna fatiget,

Bibliographia locorum inventorum

Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report